Chcesz adoptować psa lub kota, ale masz problem z wyborem?
Zanim przyjedziesz do schroniska przejrzyj ogłoszenia na naszej stronie poczytaj opisy, skontaktuj się z pracownikami lub wolontariuszami schroniska, którzy pomogą ci wybrać psa dla siebie. Pamiętaj pies czy kot to żywe stworzenie, z którym budujemy relację. Kieruj się przede wszystkim charakterem a nie wyglądem.

Ważne kwestie do rozważenia:

Wiek

Zastanów się, czy chcesz przygarnąć szczeniaczka, psa w średnim wieku, czy może staruszka? Adopcja psa z każdej z powyższych kategorii ma zarówno swoje wady, jak i zalety.

I tak, np. adoptując szczeniaczka pamiętaj, że taki piesek nie jest niczego nauczony i warto zapisać się z nim do tzw. psiego przedszkola, w którym nauczy się on wszystkiego, co każdy psiak wiedzieć powinien. Pamiętaj, że w pierwszym okresie po adopcji psiak może załatwiać się w domu, niszczyć jakieś przedmioty, jeśli więc wprowadziłeś się właśnie do nowego domu albo jesteś świeżo po remoncie mieszkania, dobrze się zastanów, czy adopcja tak młodego pieska to dobry wybór. Niewątpliwą zaletą adopcji szczeniaka jest to, że najprawdopodobniej będzie Ci on towarzyszył przez kilkanaście najbliższych lat. Spróbuj się jednak przy tej okazji zastanowić, jak wtedy będzie wyglądało Twoje życie. Czy nadal będziesz miał czas i możliwości, aby zajmować się psem?

Adoptując psa dorosłego (a pamiętaj, że pies fizycznie dojrzewa szybciej niż psychicznie – tak więc, w zależności od wielkości – pies może osiągnąć dojrzałość emocjonalną np. dopiero w wieku 3 lat) przygarniasz pieska, który najprawdopodobniej miał już kiedyś dom (zdecydowana większość psów przebywających w schronisku to psiaki, które w przeszłości miały właścicieli). Jest to więc pies, którego najprawdopodobniej ktoś nauczył już podstawowych zasad życia z człowiekiem. Często spotykamy się z taką obawą, że dorosły pies może mieć już za sobą jakieś traumatyczne przeżycia (jak np. bicie), jednak w zdecydowanej większości przypadków tak nie jest. I tak przed adopcją konkretnego psa spotkasz się i porozmawiasz z jego wolontariuszem lub opiekunem, który udzieli Ci dodatkowych informacji na temat tego konkretnego, wybranego przez Ciebie wstępnie, psa.

Chcąc przygarnąć staruszka, oczywiście musisz liczyć się z tym, że czas, jaki z nim spędzisz nie będzie tak długi, jak z pieskiem młodszym. Musisz też być przygotowany na spore wydatki na leczenie (nawet jeśli w momencie adopcji adoptowany przez Ciebie psiak będzie zdrowy, z pewnością w niedługim czasie zacznie niedomagać – starsze psy, tak samo, jak starsi ludzie, częściej chorują). Z drugiej strony – adoptując staruszka, pomożesz psu, który w przeciwnym przypadku prawdopodobnie resztę swoich dni spędziłby w schronisku i tu zakończyłby swoje życie.

Przyszłość

UWAGA! Pamiętaj – bez względu na to w jakim wieku będzie adoptowany przez Ciebie pies – każdy pies będzie kiedyś starszy i prędzej czy później, będziesz się musiał liczyć z koniecznością ponoszenia niemałych wydatków na jego leczenie. Jeśli więc nie masz takich możliwości finansowych, dobrze przemyśl jeszcze raz decyzję o adopcji.

Kolejna sprawa – w związku z tym, że psy żyją na ogół kilkanaście lat – spróbuj wyobrazić sobie siebie za te kilkanaście lat. Zastanów się nad tym, w jakiej kondycji fizycznej najprawdopodobniej wtedy będziesz (i – w związku z tym – czy będziesz w stanie zapewnić psu odpowiednia dawkę ruchu?); czy będziesz wtedy z kimś mieszkał (to ważne, gdy np. okaże, że będziesz musiał gdzieś wyjechać albo niespodziewanie trafisz do szpitala – czy w takiej sytuacji ktoś będzie się w stanie zaopiekować Twoim psem?).

Wielkość

Wielkość psa jest ważna z kilku powodów. Po pierwsze, duże psy potrzebują większej ilości jedzenia. Wysokość wydatków na karmę jest więc większa w przypadku większych psów.

Po drugie – większe psy są silniejsze od mniejszych. Oczywiście nie zawsze jest tak, że duży pies mocno ciągnie na spacerze, a mały idzie spokojnie (zależy to od bardzo wielu czynników – m.in. wymienianego tu już wieku psa, jego usposobienia, itp., itd.); niemniej jednak faktem jest, iż z reguły większe psy mają więcej siły od mniejszych. Jeśli więc chcesz adoptować dużego psa, zastanów się, czy na pewno będziesz sobie w stanie z nim poradzić na spacerach (i to zarówno teraz, jak i za kilkanaście lat, kiedy i Ty i on będziecie starsi!).

Jeśli mieszkasz w bloku bez windy, to również zastanów się dobrze, czy duży pies jest dobrym wyborem. Pomyśl o sobie i o swoim psie za kilkanaście lat, kiedy być może (jeśli będzie chory) trzeba go będzie wynosić na rękach na spacery – czy na pewno będziesz mieć na to siłę?

Oczywiście, to nie tak, że w związku z powyższym, zachęcamy wyłącznie do adopcji małych psów. Chodzi tylko o to, abyś zdawał sobie sprawę, z czym wiąże się posiadanie dużego psa.

Usposobienie

Inną ważna sprawą jest usposobienie psa – m.in. to czy jest on lękliwy, czy zrównoważony emocjonalnie; czy jest bardzo aktywny, czy raczej spokojny; czy lubi inne psy, czy jest raczej typem samotnika; jak reaguje na dzieci.

I tak, np. poziom aktywności psa związany jest z wieloma czynnikami – takimi, jak np. wspomniane już wiek czy wielkość psa, ale też np. jego rasa. Bardzo ważne jest, abyś wybrał psa o podobnym poziomie aktywności do Twojego – aby nie dochodziło do sytuacji, w której obie strony będą nieszczęśliwe – np. Ty będziesz zmęczony, pies „niewybiegany” (albo odwrotnie!). Jeśli zamierzasz adoptować psa rasowego albo w typie danej rasy, poczytaj najpierw na temat wymogów, potrzeb i zwyczajów tej rasy – abyś wiedział, co czeka Cię po adopcji. Jest to bardzo ważne, gdyż wybierając psa, niektórzy wciąż w znacznej mierze kierują się jego wyglądem, a nie usposobieniem. Jeśli chcesz adoptować np. psa rasy husky pamiętaj, że będziesz musiał mu zapewnić bardzo dużo intensywnych spacerów. Nawet jeśli masz dom z ogrodem, bieganie po posesji dla takiego psa jest absolutnie niewystarczające. Pamiętaj też, że aktywny pies, który nie ma zapewnionej wystarczającej ilości ruchu, pod Twoją nieobecność może się nudzić i niszczyć rzeczy w domu. Jeśli dużo pracujesz / często nie ma Cię w domu, nie decyduj się na bardzo aktywnego psa.

Z kolei np. pies lękliwy potrzebuje bardzo spokojnego domu – w którym niezbyt często kręcą się goście i w którym raczej nie mieszkają małe dzieci. Dobrze jest także, aby właściciele takiego psa prowadzili uporządkowany, regularny tryb życia – psy lękliwe, aby czuć się bezpiecznie, potrzebują przewidywalności (ważne, aby wiedziały, co się może wydarzyć i czego mogą się spodziewać). Przy psach lękliwych ważne jest także zachowanie szczególnych zasad bezpieczeństwa przy wyprowadzaniu ich na spacery w pierwszym okresie po adopcji (bardzo często psy te, przerażone nadmiarem bodźców w nowym otoczeniu, uciekają na spacerach).

Inne zwierzęta w domu

Jeśli w Twoim domu mieszkają już inne zwierzęta, to przed adopcją warto przekonać się, jak zachowują się w kontakcie z psami.

Jeśli jest to kot, zanim podejmiesz decyzję o adopcji konkretnego psa, trzeba sprawdzić jak zwierzęta na siebie reagują. Podczas wizyty, na którą wolontariusz uda się do Ciebie z psem, należy obserwować oba zwierzaki. Pamiętajmy jednak, że mowa ciała psa różni się diametralnie od kociej mowy ciała, dlatego też pierwsze spotkanie psa z kotem nigdy nie da nam pełnej wiedzy o wzajemnych relacjach tych zwierząt w przyszłości. Pokaże jednak jak dużo pracy będzie nas czekać nad ułożeniem relacji miedzy zwierzętami po adopcji.

Jeśli z kolei masz w domu psa, konieczne będzie zapoznanie go z psem, którego chcesz adoptować ze schroniska. W tym celu zostaniesz poproszony o przywiezienie swojego psa tu na miejsce w celu zapoznania obu psów ze sobą na spacerze.

Inni domownicy

Warto również przekonać się o tym, jak pies, którym się interesujesz, reaguje na różne osoby. Jest to bardzo ważne np. w sytuacji, gdy np. mieszkają z Tobą małe dzieci, które – jak pokazują statystyki – bardzo często padają ofiarami pogryzień psów. Dzieje się tak, ponieważ dzieci – zazwyczaj nieświadomie – robią rzeczy, których psy nie lubią lub których się boją. I tak np. dzieci często chcą się przytulać do psa, a psy (szczególnie jeśli kogoś dobrze nie znają) mogą potraktować to jako gest grożący (bo tak potraktowałyby gest kładzenia łapy na ich grzbiecie przez innego, nieznanego im psa – psy odczytują nasze gesty w ten sam sposób, jak gesty, którymi komunikują się z nimi inne psy). Zdarza się również, że dzieci (szczególnie te bardzo małe) ciągną psa za ogon lub zabierają mu jedzenie z miski (oczywiście nie robiąc tego specjalnie, po prostu w ten sposób – chwytając różne rzeczy – poznają świat), a pies z kolei nie rozumie, że dziecko – zachowując się w ten sposób – nie ma złych intencji i w takiej sytuacji łatwo może dojść do nieszczęścia. Jeśli więc mieszkają z Tobą małe dzieci, przed adopcją jakiegokolwiek psa warto porozmawiać z nimi na temat psiego języka / gestów, jakimi psy porozumiewają się z innymi psami i z nami oraz które pokazują, co psu sprawia przyjemność, a co wywołuje w nim np. obawę, czy dyskomfort. Zresztą, wiedza na temat psiej mowy ciała przyda się nie tylko dzieciom, ale także nam, dorosłym. Warto abyś przed adopcją psa zapoznał się z informacjami na ten temat (są one np. zawarte w książce „Sygnały uspokajające” autorstwa Turid Rugaas) lub poprosił wolontariusza psa, którym się interesujesz, aby trochę Ci o tym opowiedział.

W tym kontekście warto również wziąć pod uwagę rozmiar psa, którego chcesz adoptować. Małe dzieci nie są świadome siły swojego uchwytu, więc łapiąc bardzo małego psa, nieświadomie mogą zrobić mu krzywdę (przy bardzo dużym psie sytuacja z kolei może być odwrotna – taki pies może przewrócić dziecko lub nadepnąć na nie).

Jeśli w Twoim domu często bywają goście, warto sprawdzić, jak pies, którego chcesz przygarnąć, reaguje na różne osoby (przede wszystkim zarówno na kobiety, jak i na mężczyzn, zarówno na ludzi starszych, jak i młodszych). Jak zostało to już wyżej wspomniane, do domu, który często ktoś odwiedza, z pewnością nie nadają się bardzo lękliwe psy. Warto również sprawdzić, czy pies nie reaguje agresją np. na osobę należącą do którejś z wyżej wymienionych grup.

Oczywiście to nie są wszystkie czynniki, które warto wziąć pod uwagę, wybierając dla siebie psa. Niemniej jednak, warto potraktować je jako wstęp do rozważań na temat wyboru psa. Przemyślenie ich z pewnością pozwoli zmniejszyć liczbę nieudanych adopcji – tak, aby zarówno właściciel, jak i pies byli szczęśliwi w swoim nowym, wspólnym domu.

Opracowała: Małgorzata Nowacka, behawiorysta